Η έκτρωση και οι βιοψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της

Η  Έκτρωση και οι  Βιοψυχοκοινωνικές  επιπτώσεις της.

Του  Βαλεντίνου  Μαυρόχαννα, Νοσηλευτικού Λειτουργού, Diploma in General Nursing, Diploma in Community Nursing  

Έκτρωση ή άμβλωση ή αποβολή ονομάζεται η πρόωρη αποβολή του εμβρύου με τεχνητά μέσα, αυτόματα ή προκληθείσα ιατρικά, διακοπή της εγκυμοσύνης. 

Στις περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου, απαγορεύεται δια νόμου η έκτρωση, εκτός από ορισμένες προϋποθέσεις, όπως είναι η θεραπευτική απόξεση, εάν κινδυνεύει η υγεία ή η ζωή της μητέρας ή το έμβρυο κινδυνεύει να γεννηθεί παραμορφωμένο ή προσβλημένο από ανίατη ασθένεια. 

Οι μέθοδοι της τεχνητής διακοπής της κύησης, είναι η διαστολή του τραχηλικού στομίου και η απόξεση ή αναρρόφηση του περιεχομένου της μήτρας(εμβρύου), καθώς και η πρόκληση συστολών του μυομητρίου και η διαστολή του τραχήλου με την χορήγηση φαρμάκων. 

Η άμβλωση είναι ένα τεράστιο θέμα, με προεκτάσεις εκτός από ιατρικές και κοινωνικές, ηθικές, θρησκευτικές, νομικές και ψυχολογικές.

Πολλά γράφθηκαν επί του θέματος. 

Αρκετοί οι πολέμιοι, αλλά και οι υποστηρικτές των αμβλώσεων. 

Ο καθένας με τα επιχειρήματα του, προσπαθεί να δικαιολογήσει την άποψη του για την ορθότητα των απόψεων του. 

Μια έρευνα στο διαδίκτυο, θα σας πείσει δια του λόγου το αληθές. 

Οι υποστηρικτές των αμβλώσεων, συνήθως θέτουν τα ακόλουθα επιχειρήματα:

α) Το έμβρυο "ανήκει" στην μητέρα, άρα μπορεί να το "κάνει ότι θέλει'. β) Θύματα βιασμών, δεν μπορούν εάν δεν το επιθυμούν, να κρατήσουν το παιδί του βιαστή τους,

γ) ανύπαντρες μητέρες το ίδιο,

δ) ζευγάρια με οικονομικά προβλήματα, ότι δεν θα μπορούν να συντηρούν το παιδί που θα αποκτήσουν,

ε) έμβρυο με προβλήματα υγείας κ.α. 

Οι πολέμιοι των εκτρώσεων αναφέρουν την θρησκευτική και ηθική πτυχή του θέματος, την ιερότητα της ζωής και το δικαίωμα της ζωής, την οποία ζωή δίνει ο Θεός και μόνον ο Θεός μπορεί να την πάρει πίσω. 

Από την στιγμή της σύλληψης, αρχίζει η έναρξη της ζωής και οποιανδήποτε εκούσια έκτρωση (διότι υπάρχουν και οι αυτόματες αποβολές, χωρίς να το θέλει η μητέρα, αποβάλλει το έμβρυο που κυοφορεί, λόγω διαφόρων προβλημάτων), είναι δολοφονία ενός ζωντανού οργανισμού με ψυχή. 

Με την έκτρωση, εκτός από την προσχεδιασμένη και προμελετημένη δολοφονία του εμβρύου(φόνος εκ προθέσεως), επιπτώσεις έχει και η μητέρα, σωματικές και ψυχολογικές, όπως ο κίνδυνος ακατάσχετης αιμορραγίας κατά την διάρκεια της απεχθούς αυτής επεμβάσεως, μολύνσεων, μετατραυματικού άγχους, κατάθλιψη, μειωμένη αυτοεκτίμηση κ.α. 

Μια έρευνα στις Η.Π.Α., η οποία διάρκεσε πέντε έτη, έδειξε ότι το 25% των γυναικών οι οποίες έχουν κάνει έκτρωση, υποφέρουν πιο συχνά από κατάθλιψη, στρες, μειωμένη αυτοεκτίμηση και έχουν πιο συχνά τάσεις αυτοκτονίας (πηγή www.jesuslovesyou.gr). 

Στην Αγία Γραφή, υπάρχουν αρκετές αναφορές, όπου ξεκάθαρα τονίζουν την ιερότητα της ζωής του εμβρύου, όπως "Πριν σε μορφώσω εν τη κοιλία σε εγνώρισα και πριν εξέλθεις εκ της μήτρας σε ηγίασα προφήτην εις τα έθνη σε κατέστησα" Λουκ.α-15. 

Τώρα ποια η θέση της Καθολικής μας Εκκλησίας επί του θέματος, όπου ο αείμνηστος Άγιος Πάπας Ιωάννης Παύλος Β', υπήρξε πολέμιος των εκτρώσεων, υπερασπίζοντας τα αθώα και ανυπεράσπιστα θύματα των αμβλώσεων.  

Από τον 1ον αιώνα, η Αγία Εκκλησία διακήρυξε την ηθική κακία της θεληματικής εκτρώσεως. Η διδασκαλία αυτή δεν άλλαξε.  Παραμένει απαράλλακτη. 

Η άμεση έκτρωση, δηλαδή αυτή που γίνεται θεληματικά ως σκοπός και ως μέσον, είναι βαριά αντίθετη στον ηθικόν νόμο. 

Σύμφωνα με την κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, η ανθρώπινη ζωή πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται με τρόπο απόλυτο από την πρώτη στιγμή της σύλληψης της. 

Από την πρώτη στιγμή της υπάρξεως,  τα δικαιώματα του ανθρώπου πρέπει να αναγνωρίζονται και μεταξύ αυτών, το απαραβίαστο δικαίωμα κάθε ανθρώπου στην ζωή. 

Η συνειδητή συνεργασία σε μία έκτρωση αποτελεί βαρύ παράπτωμα.

Η Εκκλησία τιμωρεί με την κανονική ποινή του αφορισμού, αυτό το έγκλημα κατά της ανθρώπινης ζωής <όποιος προκαλεί την έκτρωση και η έκτρωση γίνεται, πέφτει στον αφορισμό (latae sententiae) από το ίδιο γεγονός του εγκλήματος>, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που προβλέπει το κανονικό δίκαιο. 

Η Εκκλησία με αυτό τον τρόπο, δεν προσπαθεί να περιορίσει τον τομέα της ευσπλαχνίας, αλλά θέλει να υπογραμμίσει την βαρύτητα του εγκλήματος που διαπράχθηκε, την ανεπανόρθωτη βλάβη που προκλήθηκε στον αθώο που πέθανε, στους γονείς του και σε όλη την κοινωνία. 

Το πόσο κατάπτυστη είναι η πράξη της εκτρώσεως, αποδεικνύεται εάν ανοίξουμε ένα λεξικό, στην λέξη έκτρωμα, όπου έκτρωμα είναι το αποτέλεσμα της εκτρώσεως. 
Έκτρωμα = Το έσχατο πάντων, το ευτελέστερο. 
μτφ .= Τέρας ασχήμιας. 
Εκτρωματικός = Τερατώδης, αποκρουστικός. 

Πολύ περιληπτικά, προσπάθησα να σας παρουσιάσω το θέμα αυτό.  

Για να γινόταν μια λεπτομερής ανάλυση, θα χρειάζονταν εκατοντάδες σελίδες.  Ελπίζω όμως να κατατόπισα και να προβλημάτισα επί του θέματος. 

Posted in: Ειδήσεις